بیماری نارسایی قلبی چیست؟ علائم و درمان نارسایی قلبی

علائم نارسایی قلبی چیست؟

نارسایی قلبی می‌تواند مداوم (مزمن) بوده، یا به طور ناگهانی (حاد) شروع شود. نشانه‌های این بیماری به صورت زیر می‌باشد:

  • تنگی نفس هنگام ورزش یا هنگام دراز کشیدن
  • ضعف و خستگی
  • ورم پاها و مچ پا (به این وضعیت ادم (edema) نیز گفته می‌شود. )
  • ضربان قلب تند و نامنظم
  • کاهش سطح هوشیاری و غش کردن
  • درد قفسه سینه (اگر علت نارسایی، سکته قلبی باشد.)
  • سرفه مداوم همراه با خلط قرمز رنگ
    ورم شکم
  • حالت تهوع و از دست دادن اشتها
  • تکرر ادرار

مراجعه به پزشک در چه زمانی ضروری است؟

اگر هر یک از علائم زیر را تجربه کرده‌‌اید، باید سریعا به پزشک مراجعه کنید:

  • درد قفسه سینه
  • غش کردن و یا ضعف شدید
  • ضربان قلب تند و نامنظم همراه با تنگی نفس

اگرچه این علائم و نشانه‌ها ممکن است به دلیل نارسایی قلبی باشد، اما سایر موارد مانند بیماری‌های ریوی و قلبی نیز ممکن است این علائم را داشته باشند به همین دلیل بیمار نباید به تشخیص خود اکتفا کند.
اگر بیمار نارسایی قلبی داشته باشد و به طور ناگهانی هرکدام از این علائم بدتر شده یا علائم جدیدی در بیمار ظاهر گردد، ممکن است به معنای وخامت نارسایی قلبی موجود یا عدم پاسخ به درمان باشد که در این صورت مراجعه مجدد به پزشک ضروری است.

علت پیدایش نارسایی قلبی چیست؟

نارسایی قلبی اغلب بعد از شرایطی که قلب را ضعیف می‌کنند، ایجاد می‌شود. با این حال، برای ایجاد نارسایی قلبی نیازی به ضعف عضله قلب نیست. این عارضه هنگامی که دیواره بطن‌ها سخت می‌شوند نیز بوجود می‌آید. در نارسایی قلبی، حفرات اصلی پمپاژ قلب (بطن ها) ممکن است سخت شده و به طور مناسب بین ضربان‌ها پر نشوند. در برخی موارد نارسایی قلبی، ممکن است ماهیچه قلب آسیب دیده و ضعیف شود و بطن‌ها تا حدی کشیده شوند (گشاد شوند) تا جایی که قلب نتواند خون را به طور مؤثر در بدن به گردش در آورد. کسر تخلیه (Ejection Fraction) معیار مهمی از چگونگی کیفیت پمپاژ قلب است و از آن برای طبقه بندی نارسایی قلبی و انتخاب تصمیم درمانی استفاده می‌شود. کسر تخلیه درصد خونی است که هر بطن طی هر ضربان، به گردش در می‌آورد. در قلب سالم، کسر تخلیه ۵۰ درصد یا بیشتر است به این معنی که بیش از نیمی از خونی که در بطن‌ها حین استراحت قلب پر می‌شود، با هر ضربان خارج می‌شود. اما نارسایی قلبی حتی با کسری از تخلیه معمولی نیز ممکن است رخ دهد.
نارسایی قلبی می‌تواند سمت چپ (بطن چپ)، سمت راست (بطن راست) یا هر دو طرف قلب را درگیر کند ولی معمولا ابتدا بطن چپ که مهمترین حفره قلب است را درگیر می‌کند.

انواع نارسایی قلبی
توضیح

نارسایی بطن چپ

مایعات ممکن است در ریه‌ها محبوس و باعث تنگی نفس شوند.

نارسایی بطن راست

مایعات ممکن است در شکم و پاها محبوس و باعث ورم این اندام‌ها شوند.

نارسایی دیاستولی

قلب در پمپاژ خون مشکلی ندارد اما بطن چپ نمی‌تواند حین استراحت پر شود که به نوبهٔ خود منجر به کاهش خونرسانی می‌شود.

نارسایی قلبی

عوامل ابتلا به نارسایی قلبی

هر یک از شرایط زیر نیز می‌تواند باعث صدمه یا تضعیف قلب شود و این عارضه را بوجود آورد که ممکن است بیمار از آن‌ها بی‌اطلاع باشد:

بیماری عروق کرونر: بیماری عروق کرونر شایعترین نوع بیماری قلبی و شایع‌ترین علت نارسایی قلبی است. این بیماری ناشی از تشکیل ذخایر چربی (پلاک آترواسکلروز) در عروق است که می‌تواند باعث کاهش جریان خون و حمله قلبی شود.

فشار خون بالا: اگر فشار خون بیمار بالا باشد، قلب باید بیشتر از آنچه که برای گردش خون در بدن لازم است، کار کند. با گذشت زمان، این فشار اضافی می‌تواند عضله قلب را بیش از حد سفت یا ضعیف کند به نحوی که نتواند خون را به طور مؤثر پمپ کند.

بیماری دریچه قلبی: دریچه‌های قلب حفرات قلبی را از هم جدا کرده و خون را در جهت مناسب درون قلب هدایت می‌کنند. آسیب دریچه، منجر به کاهش حجم انتقال خون از یک قسمت قلب به قسمت دیگر می‌شود. قلب به منظور جبران این وضعیت، با قدرت بیشتری منقبض می‌شود که نتیجه آن در دراز مدت تضعیف و آسیب قلب است.

میوکاردیت: به التهاب عضله قلب گفته می‌شود. این وضعیت معمولا در اثر برخی از عفونت‌های ویروسی خاص ایجاد می‌شود و می‌تواند منجر به نارسایی سمت چپ قلب شود.

کاردیومیوپاتی: نوعی بیماری پیشرونده است که در آن قلب به طور غیر طبیعی بزرگ، ضخیم و یا سفت می‌شود و می‌تواند علل مختلفی داشته باشد. از جمله این علل می‌توان به برخی عفونت‌ها، سو مصرف الکل و مواد مخدر مانند کوکائین یا برخی از داروهای مورد استفاده در شیمی درمانی اشاره نمود. عوامل ژنتیکی نیز می‌توانند در ایجاد این عارضه نقش داشته باشند.
بیماری‌های مادرزادی قلبی: اگر حفره‌ها و دریچه‌های قلب به درستی در جنین شکل نگیرد، قسمت‌های سالم قلب باید سخت‌تر کار کنند که این امر به نوبهٔ خود ممکن است منجر به نارسایی قلبی شود.

آریتمی‌های قلبی  (ضربان‌های نامنظم قلب): ضربان‌های غیر طبیعی شامل ضربان آهسته، سریع و یا نابه جا می‌شود. در آریتمی‌های مختلف مانند فیبریلاسیون دهلیزی یا بطنی، قلب توانایی پمپاژ موثر خون را از دست می‌دهد.

بیماری‌های زمینه ای: برخی از بیماری‌های مزمن مانند دیابت، ایدز، پرکاری یا کم کاری تیروئید و مسمومیت با آهن در پیدایش نارسایی نقش دارند.

عوامل افزایش دهنده خطر ابتلا به نارسایی قلبی

موارد زیر از علل پیدایش نارسایی قلبی نیستند ولی خطر ابتلا به این بیماری را افزایش می‌دهند. وجود تنها یکی از این عوامل خطرساز ممکن است برای ایجاد نارسایی قلبی کافی باشد:

مصرف برخی از داروها: برخی از داروها ممکن است منجر به نارسایی یا مشکلات قلبی شوند. داروهایی که احتمال بروز مشکلات قلبی را افزایش می‌دهند شامل داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDS)، ضد دیابت، داروهای بیهوش کننده و برخی از داروهایی که برای درمان آریتمی‌ها، فشار خون بالا،  سرطان، بیماری‌های اعصاب و روان و بیماری‌های ریوی استفاده می‌شوند، می‌باشند. داروهای مصرفی را خود به خود قطع نکنید. اگر در مورد داروهایی که مصرف می‌کنید سؤالی دارید، با پزشک خود مشورت کنید.

آپنه خواب: نوعی اختلال خواب است که با توقف یا کاهش تنفس کوتاه مدت در طول خواب همراه است. عدم توانایی تنفس صحیح هنگام خواب شبانه باعث افت میزان اکسیژن خون و افزایش خطر ابتلا به ریتم غیر طبیعی قلب می‌شود که هر دو می‌توانند قلب را تضعیف کنند.

چاقی: افرادی که چاق هستند، بیشتر در معرض خطر نارسایی قلبی قرار دارند.

مصرف الکل: نوشیدن زیاد الکل می‌تواند عضله قلب را تضعیف کرده و منجر به نارسایی قلبی شود.

عوارض نارسایی قلبی چیست؟

عوارض این بیماری بر اساس موارد مختلف از جمله شدت نارسایی و سن بیمار می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

آسیب یا نارسایی کلیوی: نارسایی قلبی جریان خون به کلیه‌ها را کاهش می‌دهد که می‌تواند در صورت عدم درمان باعث نارسایی کلیوی شده و منجر به دیالیز بیمار شود.
مشکلات دریچه‌‌ای قلب: در صورتی که حفرات قلب بزرگ شده یا فشار داخل آن‌ها افزایش یابد، دریچه‌های قلبی که وظیفه هدایت مناسب جریان خون را دارند، توانایی عملکرد صحیح خود را از دست می‌دهند.
آریتمی‌های قلبی: این دسته از بیماری‌ها، خود هم از علل و هم از عوارض نارسایی قلبی هستند.
آسیب کبدی: نارسایی قلبی منجر به تجمع مایعات در کبد می‌شود. این مایع اضافی در نهایت کبد را زخم کرده و عملکرد صحیح کبد را دشوارتر می‌سازد.

برخی از علائم این بیماری و عملکرد قلب با درمان مناسب بهبود می‌یابد. با این وجود نارسایی قلبی تهدید کننده حیات است. افراد مبتلا به نارسایی قلبی ممکن است علائم شدیدی داشته باشند و بعضا نیاز به پیوند قلب پیدا کنند.

چگونه می‌توان از نارسایی قلبی پیشگیری کرد؟

بهترین راه برای پیشگیری از نارسایی قلبی، کنترل عوامل خطرزا می‌باشد. با ایجاد تغییر در شیوه زندگی همراه با داروهای موردنیاز، بسیاری از عوامل خطرساز بیماری قلبی مانند فشار خون بالا و بیماری عروق کرونر قابل کنترل خواهند بود.

نارسایی قلبی

این تغییرات شامل عدم مصرف سیگار، فعالیت ورزشی مناسب با وضعیت بیمار، مصرف رژیم غذایی سالم، کنترل وزن و کاهش استرس می‌باشند.

دیدگاه شما

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.